Gdy na danej kartce nie ma odpowiedniej ilości miejsca, konieczne może stać się dopasowanie wyrazów do ilości miejsca jakie posiadamy. W tego rodzaju sytuacji zazwyczaj konieczne jest podzielenie wyrazów. W jaki sposób można tego dokonać?

Jednostki których nie dzielimy:

Nie podzielimy wyrazów jednosylabowych ( jak na przykład: ul, gaj, las, dom, rum itp. )
Nie powinniśmy dzielić połączenia kolejno: spółgłoski, litery „i” oznaczającej zmiękczenie spółgłoski, oraz litery oznaczającej samogłoskę.
Na przykład wyrazy takie jak miasto czy dzieci, podzielimy: mia-sto, dzie-ci ( jednostki „mia” i „dzie” są bowiem niepodzielne)
Nie dzielimy połączeń liter które w języku polskim oznaczają jedną spółgłoskę, jak na przykład: Dź, dż, sz, ch, rz
Nie podzielimy również takich połączeń literowych, jak na przykład: au, eu, wówczas gdy należą do jednej sylaby (np. w takich wyrazach jak: neurologia, morfeusz, astronauta itp.)

Dzielenie wyrazów zawierających grupy spółgłosek:

Jeżeli dany wyraz zawiera grupę spółgłosek, możemy w zasadzie podzielić je dowolnie, w drugim „członie” musi znaleźć się jednak co najmniej jedna spółgłoska. Przykładowo: Jeżeli dzielimy słowo iskra, możemy tego dokonać w ten sposób: i-skra, is-kra, isk-ra, nie podzielimy go już jednak tak: „iskr-a” ( drugim „członie” zabrakło by bowiem wówczas spółgłoski)

Przedrostki i rdzenie

Przy podziale niektórych wyrazów występują wyraźne przedrostki i rdzenie wyrazu. W tego rodzaju sytuacjach, należy dostosować się po prostu do nich (przedrostki mogą być zakończone na spółgłoskę, jak i samogłoskę)

Przykłady przedrostków zakończonych na spółgłoskę to: przed-szkole, ob.-ostrzenie, pod-kład, przeciw-działać

Przykłady tych zakończonych na samogłoskę to: od-kleić, na-słuch, u-rwać, u-zdolniony,

W przypadku słów pochodzących z języków obcych, zaleca się dostosowywanie się również tutaj do owego podziału na przedrostek i rdzeń. W tego rodzaju sytuacjach teoretycznie, zasady języka polskiego dopuszczają popełnianie błędów ( można w końcu nie znać tych obcych słów, lub zasady ich powstawania mogą być niejasne) zaleca się jednak unikanie tego rodzaju pomyłek – mogą one bowiem świadczyć o pewnym braku profesjonalizmu. Na przykład: choć dopuszczalny jest taki podział jak: ins- trukcja, hipe-ratom, fotog-rafia, lepiej wyrazy te podzielić: in-strukcja, hiper-atom, foto-grafia itp.

Jeżeli forma przyrostków zatarła się już w powszechnej świadomości, można również zastosować różne podziały. Na przykład w wyrazie obfity: o-bfity, lub ob.-fity itp.

Dwie takie same litery

Jeżeli w danym słowie występują dwie takie same litery ( na przykład dwa razy znajdujemy tutaj literę „l”) słowo dzielimy właśnie wzdłuż tych liter: na przykład w ten sposób: get-to, pan-na, wil-la. Wyjątek stanowić mogą tutaj na przykład wyrazy obce, w których podwójna litera zawiera się w jednym z członów, z którego utworzony został wyraz. np: Mann-heim, Grass-mann itp.

Dwóch takich samych liter nie podzielimy również wówczas, gdy występują one w danym miejscu z powodu ich pochodzenia od jednego, konkretnego słowa: na przykład, w wyrazie takim jak wy – ssać, nie oddzielimy od siebie dwóch takich samych liter, gdyż człon w którym się one znajdują, pochodzi od jednego słowa (słowa–ssać)

Inne przykłady podziałów

Jeżeli jakiś wyraz utworzony został od skrótu literowego, dopuszcza się dzielenie go jedynie tam, gdzie wyraźne są przerwy pomiędzy danymi słowami. Na przykład w słowach takich jak: peeselowiec prawidłowy podział to tylko: pe-es-elowiec (od liter PSL).